Z inicjatywy Marka Pruszaka, przewodniczącego Rady Miejskiej, rok 2017 w Elblągu będzie Rokiem Generała Bolesława Nieczui-Ostrowskiego.

- W przyszłym roku przypada 110. rocznica urodzin generała Bolesława Nieczui-Ostrowskiego, wielce zasłużonego elblążanina, honorowego obywatela naszego miasta. Mam nadzieję, że z tej okazji odbędzie się wiele imprez edukacyjnych przy współpracy szkół i mediów, a zwieńczeniem obchodów będzie uroczysta sesja Rady Miejskiej we wrześniu, na którą zaprosimy również przedstawicieli Wolbromia i Krakowa, których to miast Bolesław Nieczuja-Ostrowski też jest honorowym obywatelem - stwierdził w czasie sesji Marek Pruszak. - Myślę, że możemy rozpocząć taką elbląską tradycję, by co roku honorować w ten sposób ważne postaci naszego miasta.  

W pamięci wielu elblążan gen. Nieczuja-Ostrowski zapisał się jako propagator kultu Bożego Miłosierdzia. Kopię wileńskiego obrazu "Jezu ufam Tobie" przywiózł do Elbląga, w latach 70. XX wieku, ks. Mieczysław Wojciuk.

Kult Miłosierdzia Bożego nie był jeszcze oficjalnie zaaprobowany przez Kościół. Nie oznaczało to jednak, że nie miał on swoich czcicieli. Jednym z nich był gen. Nieczuja-Ostrowski. Mężczyzny nie zrażały wówczas liczne trudności jakie napotykał na swojej drodze, ani opór ludzi, którzy nie chcieli od razu przyjąć orędzia s. Faustyny. "Bo nawet księża jak się z nimi rozmawia na temat Miłosierdzia Bożego, to płakać można gorzko! " - napisał generał w jednym z listów do swojej przyjaciółki Aleksandry Czerwiak.

Sprzeciwu nie wyrażał jednak nigdy ks. Wojciuk. Generał tak wspomina swoją pierwszą rozmowę na temat Miłosierdzia Bożego z tym kapłanem: "Udałem się do mojego proboszcza, księdza kanonika Mieczysława Wojciuka, z którym byłem w zażyłej przyjaźni.(...) Przedstawiłem cel swojego przybycia, a on wskazał mi obraz Króla Miłosierdzia wiszący na ścianie jego pokoju..." - czytamy w książce "Droga miłości Bożej" autorstwa generała.

Gen. Nieczuja-Ostrowski urodził się 29 września 1907 roku w Haliczu. W czasie II wojny światowej trafił do niemieckiej niewoli, z której uciekł, po czym zaangażował się w działalność konspiracyjną, walcząc na terenie Małopolski. Za zasługi w obronie ojczyzny odznaczony Krzyżem Walecznym oraz Krzyż Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Po wojnie osiedlił się w podelbląskim Pogrodziu, tworząc spółdzielnię gospodarczo-społeczną, zrzeszającą byłych żołnierzy Armii Krajowej. W 1949 roku aresztowany. Dwukrotnie skazany na karę śmierci, w więzieniu spędził siedem lat. Przez kolejne lata był prześladowany za działalność w AK.

W 1991 roku awansowany przez prezydenta Lecha Wałęsę na generała brygady, rok później otrzymał honorowe obywatelstwo Elbląga. Prezydent Lech Kaczyński przyznał mu Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Za zasługi dla Kościoła Katolickiego został uhonorowany odznaczeniem papieskim „Pro Ecclesia et Pontyifice” i medalem „Polonia Mater Nostra Est”. Zmarł 13 lipca 2008 roku, w wieku 101 lat w Elblągu. Spoczywa na cmentarzu przy ul. Agrykola.