W czasie zagrożenia epidemicznego siostry klaryski od Wieczystej Adoracji o ustanie zarazy zaczęły prosić Pana Boga za wstawiennictwem bł. Rafała Chylińskiego – franciszkanina, szczególnego patrona na czas epidemii. Melchior Chyliński urodził się 8 stycznia 1694 r. we wsi Wysoczka koło Poznania.

W 1715 r. został przyjęty do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. Po roku złożył śluby wieczyste i przyjął imię Rafał. Święcenia kapłańskie otrzymał w czerwcu 1717 roku. W 1736 r. udał się do Krakowa, aby służyć pomocą w czasie zarazy. Całe dnie franciszkanin spędzał w lazarecie. Chorych przygotowywał na spotkanie z Panem Bogiem. Epidemia w Krakowie ustała w 1738 r., a zakonnik wrócił do Łagiewnik (obecnie teren Łodzi), by kontynuować powierzoną mu już wcześniej opiekę nad ubogimi. Musiał jednak przerwać swoją działalność, bo ciężka choroba zatrzymała go w zakonnej celi.

Ojciec Rafał zmarł 2 grudnia 1741 roku. Błogosławionym ogłosił go Jan Paweł II 9 czerwca 1991 r. w Warszawie. Siostry klaryski przez całą dobę trwają na adoracji Najświętszego Sakramentu. W tym trudnym czasie, kiedy wielu zmaga się z chorobą, modlą się także przy relikwiach bł. Rafała.