Adwent jest czuwaniem i zarazem oczekiwaniem na ponowne przyjście Pana. - W naszym klasztorze pielęgnujemy zwyczaj przyjmowania brzemiennej Maryi noszącej w łonie Boskie Dzieciątko. Każda siostra przyjmuje do swojej celi tego niewidzialnego, bo jeszcze nienarodzonego Boskiego Gościa, którego przynosi ze sobą Maryja - opowiada s. Benedykta z elbląskiej wspólnoty.

Ceremonii towarzyszy pieśń napisana przez św. Jana od Krzyża, hiszpańskiego mistyka z XVI w.: „Dziewica Przenajświętsza ze Słowem Bożym w łonie; przyjdzie do ciebie z drogi, jeśli Jej dasz schronienie. Dziewico Przenajświętsza ze Słowem Bożym w łonie, przyjść zechciej do mnie z drogi, w sercu mym znajdź schronienie”.

Łono Maryi symbolizuje mały, owalny koszyczek z ukrytym w nim małym śpiącym Dzieciątkiem Jezus. Jest on szczelnie owinięty tiulem lub inną, lekko przejrzystą tkaniną. Dzieciątko jest już widoczne, tak jak widoczne jest nienarodzone dziecko na ekranie monitora do badania USG, ale jeszcze niedostępne.

- W czasach, gdy niemal każde nienarodzone dziecko, które obarczone jest wizją nieuchronnego kalectwa czy innego nieszczęścia, zagrożone jest aborcją, ten obraz śpiącego, bezpiecznego pod sercem Matki Dzieciątka wzbudza najpiękniejsze uczucia czułości, opieki i miłości. Pobudza do pobożnego, wewnętrznego przygotowania się na Boże Narodzenie. Pobudza także do refleksji i modlitwy za matki oczekujące potomstwa, nienarodzone dzieci i wszystko, co się z tym wiąże - zaznacza s. Benedykta.