Anioły, jabłonie i poezja

Wiersze Doroty Nawrockiej poznali czytelnicy z całej Polski. Jak to możliwe, skoro nie miała profesjonalnej promocji? Przez 10 lat autorka organizowała wieczory poezji w Stegnie, gdzie pracowała w ośrodku rehabilitacyjnym. Nad morze w sezonie letnim przybywają ludzie z różnych zakątków kraju. Później zapraszają ją do siebie i organizują spotkania autorskie. Z miłośnikami poezji Dorota Nawrocka spotykała się już m.in. w Ełku, Warszawie, Augustowie, Wrocławiu i Katowicach.

- Inspiracją jest wiara - stwierdza pani Dorota. Natchnienie zamyka się w tym jednym słowie - I w miłości do Pana Boga - kontynuuje. - Organizując spotkania autorskie, zawsze mówiłam, że jestem zakochana w Panu Bogu. Ludziom dech w piersiach zapierało, bo jak to ktoś może tak publicznie powiedzieć? Mówiłam tak, bo nie wstydzę  się wiary i miłości do Pana Boga.

Wierszami Doroty Nawrockiej zainteresowali się także muzycy. Jedną z płyt, z utworami do jej tekstów, nagrała wspólnota Światło i Życie z Warszawy. Bardzo dużą popularność cieszyła się piosenka  „Tylko z Tobą”:

„Jedynie z Tobą, Boże, mogę zrobić wszystko

Boś Ty poruszył mego serca struny

Tyś w duszy mojej rozniecił ognisko

Które, płonąc pod niebem, rozkłada swe łuny

Bez Ciebie jestem jak ten oset polny

Co go tylko wyrwać i rzucić w płomienie

Przy Twoim zaś boku

duch mój, Panie, wolny /Może ugasić swoje pragnienie”.

Inny z tekstów pani Doroty - „Anioł Miłości” - zaśpiewała Magda Anioł:

„Jedno takie serce wpadło w moje dłonie

I od tamtej chwili za niczym nie gonię

Przełamałam serduszko na dwie połowy

Jedną dam Tobie, drugą Aniołowi” (fragment wiersza).

Dorota Nawrocka pisze wiersze i maluje obrazy od dzieciństwa, choć nie ma w tym kierunku wykształcenia. - To po prostu pasja. Mam zamiłowanie do rysunku i pisania - opowiada. Na swoim koncie ma trzy tomiki poezji: „Dzika jabłoń”, „Dziki jabłonie”, „Wokół dzikiej jabłoni”. Choć nie były dostępne w żadnej księgarni, rozeszły się liczbie ponad 2 tyś. egzemplarzy.