Charakterystyka znajomego zakonnika
Jaki jest zakonnik diecezji elbląskiej? Dziś kończy się Rok Życia Konsekrowanego, więc postanowiliśmy poszukać odpowiedzi na to pytanie.
Osoby konsekrowane naszej diecezji służą nam nie tylko pomocą w życiu codziennym, w edukacji czy w wychowaniu, ale przede wszystkim otaczają nas także modlitwą. - Z założenia naszej świętej matki priorytetem wśród naszych modlitw jest ta za kapłanów i teologów - mówi. s Ewa, karmelitanka. - Modlimy się także w tych wszystkich intencjach, które do nas napływają. W tych, które ludzie przekazują nam bezpośrednio na furcie, telefonicznie, mejlem. Jest ich mnóstwo - przyznaje przeorysza elbląskiej wspólnoty. Siostry proszą w intencji rodzin zagrożonych rozpadem, jak również o potomstwo dla bezdzietnych małżeństw.
Jest rannym ptaszkiem z poczuciem humoru
- Rytm naszego dnia wyznacza modlitwa - powtarzają zgodnie wszyscy przedstawiciele zgromadzeń, zarówno żeńskich jak i męskich. A to oznacza bardzo wczesne wstawanie. - U nas w zgromadzeniu każda z sióstr wstaje, o której chce - śmieje się s. Nazaria, jadwiżanka. - Jednak oczywiście każda z nas stara się zdążyć przed 5.20 - dodaje.
- Bez wczesnoporannej modlitwy nie ma wspólnoty - o. Piotr Wiśniewski CSsR wyjaśnia, że często to jedyna pora, kiedy wszyscy współbracia elbląskiego klasztoru redemptorystów mogą zgromadzić się, zanim zabiorą się za swoje obowiązki.
A tych jest mnóstwo choćby z tego powodu, że nasi redemptoryści prowadzą jedną z największych parafii w Elblągu. Pod ich opieką pozostaje w sumie ok. 16 tys. dusz. - Jakie są kłopoty z prowadzeniem takiej dużej parafii? Żadnych - śmieje się ojciec proboszcz - Minusy? Też żadnych - uśmiech nie znika z jego twarzy.
Bezdyskusyjnym elementem, który łączy osoby konsekrowane to zawsze ich radosna twarz. Można rzec, że uśmiech to znak rozpoznawczy zakonnika. Skąd brać tę nieustanną radość zapytaliśmy "specjalistów" w tej materii czyli franciszkanów. - Z pewnością w wielu wypadkach jest to wynik głębokiej wiary w Boga - mówi o. Grzegorz Piśko OFM Conv. - Ale radość zakonnika wynika przede wszystkim z tego, że nie ma on nic... - dodaje. - A właśnie bogactwo materialne jest często przeszkodą do tego, aby człowiek mógł być radosny - podaje receptę o. Grzegorz.
