Droga Krzyżowa to medytacja, a nie marsz od stacji do stacji.
Idziesz na krzyż, o Człowieku, dziwny Królu bez żołnierzy! Patrz, twój naród mnie przymusił, Twoją krew na siebie bierze... – śpiewa chór w pierwszej stacji „Śladu losu”. – Jest to przepiękna medytacja na temat Drogi Krzyżowej. Tego, w jaki sposób Jezus zostawia ślad w naszym życiu – opowiada br. Wacław Zyskowski.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.