Kobieta z przemienionym sercem
Błogosławiona, która obala tezę, że kobiety w Kościele - w średniowieczu - były marginalizowane.
25 czerwca w Kościele obchodzone jest wspomnienie bł. Doroty.
Dorota urodziła się 25 stycznia 1347 r. w Mątowach Wielkich jako siódme dziecko w rodzinie.
Gdy miała 6 lat, przystąpiła po raz pierwszy do spowiedzi. I Komunię Świętą przyjęła, gdy miała lat 10. Było to 8 kwietnia 1357 roku.
Była żoną Adalberta (Wojciecha), płatnerza gdańskiego, i matką. Po śmierci męża, jako wdowa, oddała się na służbę Bożą.
2 maja 1393 r. Dorota została uroczyście wprowadzono do celi wymurowanej w kościele w Kwidzynie od strony prezbiterium katedry. Przez zakratowane okienko przynoszono jej Komunię Świętą i dawano pokarm.
Dorota z Mątów zmarła 25 czerwca 1394 roku. Przez stulecia pamięć o tej żonie, później wdowie, mistyczce i pustelnicy szerzyła się. W 1976 roku Stolica Apostolska wyraziła zgodę na publiczne oddawanie jej czci.
