Aleksandra Gabrysiak urodziła się 16 kwietnia 1942 rok w Radzyminie. Cierpiała na nieuleczalną wówczas chorobę - krzywicę witamino-D-oporną, objawiającą się m.in. zniekształceniem kończyn dolnych. Kobieta przez wiele lat poruszała się o kulach. Bogusława Chorostian opowiadając o schorzeniu przyjaciółki stawia retoryczne pytanie: - Czy teraz, mając taką wadę, urodziłaby się?

Medycynę studiowała w Gdańsku. Dyplom otrzymała 27 czerwca 1968 roku. Uzyskała II stopień specjalizacji z zakresu diagnostyki laboratoryjnej, była krajowym konsultantem leków. Osoby, które bywały w mieszkaniu dr Oli, do dziś pamiętają, że były w nim ogromne ilości leków.

- Zawsze chciała zrobić jak najwięcej dla innych ludzi - przypomina pani Bogusława.

W 1973 roku w Tczewie założyła Telefon Zaufania „Anonimowy Przyjaciel”. Najwięcej dyżurów, oczywiście, pełniła ona sama. Dwa lata później przeprowadziła się do Elbląga. Niezwłocznie udostępniła swój prywatny numer telefonu, by nieść pomoc potrzebującym.

Przez lata należała do Instytutu Świeckiego Misjonarek Królewskości Chrystusa. W 1981 roku w elbląskim Klubie Inteligencji Katolickiej utworzono kilka sekcji. Dr Aleksandra odpowiadała za sekcję rodzin, później związała się z Duszpasterstwem Rodzin w Elblągu. Kilka razy współorganizowała w mieście Dni Obrony Życia Poczętego.

Z jej inicjatywy w 1989 rok w Elblągu powstał Dom Samotnej Matki, wiele czasu poświęcała także posłudze w hospicjum, dziś jej imienia. Pomagała osobom uzależnionym od alkoholu i narkotyków.