Obecnie kiedy mówimy o zakonie krzyżackim, nasze myśli skupiają się na braciach rycerzach, a zupełnie zapominamy o duchowieństwie tego zgromadzenia. A to jest duży błąd. Stanowili bowiem oni ówczesną elitę, nie tylko religijną, ale także i intelektualną. Decydowali o kształcie życia kulturalnego i duchowego ówczesnych mieszkańców Prus. O tym jaką rolę odgrywali kapłani kościoła katolickiego w państwie krzyżackim opowiadał dr hab. Radosław Biskup w prelekcji, która odbyła się 5 marca na Zamku w Kwidzynie.

- Dziś postaramy się odpowiedzieć na pytanie, kim byli duchowni krzyżackich kapituł generalnych w średniowiecznych Prusach. Oraz na czym polegała oryginalność i wyjątkowość tych kapituł na tle innych państw ówczesnego świata - mówił na wstępie konferencji dr Biskup.

Jak podkreślał badacz większość członków kapituł to byli ludzie bardzo dobrze wykształceni, często na uniwersytetach zachodniej Europy. Do funkcji kanonika wybierani byli ludzie, którzy już wcześniej umiejętnie rozwijali swoje kariery jako proboszczowie np. w dużych parafiach miejskich. Inną możliwością dostania się do kapituły była także działalność przy biskupie czy też Wielkim Mistrzu Zakonu Krzyżackiego.

I to właśnie bardzo silne związanie z Wielkim Mistrzem czyni z pruskich kapituł wyjątek na skalę europejską. - Niemal zawsze było tak, że kapituła katedralna była konwentem krzyżackich duchownych - zwracał uwagę dr Biskup. Oznaczało to, że przysięgała ona posłuszeństwo wobec Wielkiego Mistrza i posiadała wspólnotę majątkową z zakonem. - Takie mocne związanie pozwalało z kolei zakonowi mieć praktycznie ostateczny wpływ na wybór biskupa w danej diecezji - dodawał.

Całość artykułu w "Gościu Elbląskim" na 15 marca.