Wspólnota przeczeka. I przetrwa

Biskup senior diecezji elbląskiej Józef Wysocki wielokrotnie podkreślał, zarówno w swoich homiliach, czy też w rozmowach prywatnych, że życie chrześcijanina zawsze powinno się opierać na trzech filarach: słowie Bożym, Eucharystii i wspólnocie. Szczególną uwagę poświęcał temu trzeciemu zagadnieniu i starał się jego istotę zaszczepiać wśród wiernych. Nie bez powodu tytuł pierwszego diecezjalnego czasopisma przez niego prowadzonego brzmiał "Wspólnota".

Obecny czas to także dość poważny cios w te trzy filary. Wprawdzie po słowo Boże możemy nadal sięgać bez skrępowania, jeśli tylko mamy w domu Pismo Święte na półce. Skorzystanie z Eucharystii mimo licznych obostrzeń dzięki wysiłkowi kapłanów (dodatkowe Msze św. czy udzielanie Komunii w dodatkowych terminach) jest również możliwe. Natomiast wspólnota cierpi najbardziej.

Odwołane zostały wszystkie spotkania grup duszpasterskich. Nie spotkają się więc dyskutanci na kręgu biblijnym, nie pośpiewają wspólnie scholki, nie poprzekomarzają się ze sobą grupy młodzieżowe czy studenckie, a - co najważniejsze i najsmutniejsze - nie pomodlą się razem.

Można oczywiście próbować organizować spotkania i dyskusje online, co jest oczywiście bardzo dobrym pomysłem, ale niestety mimo wszelkich udogodnień techniki nie zastąpią one spotkania z drugim człowiekiem. Nie zastąpią rozmowy w cztery oczy, wspólnego dzielenia radości czy zwykłego bycia razem.

Z oczywistych względów nie jesteśmy na razie nic w tej materii zrobić. Wspólnota przeczeka i - jeśli rzeczywiście jest zgromadzeniem wokół Boga - to przetrwa.

Tymczasem możemy ten czas przeznaczyć na dbanie o tę najbardziej podstawową i najbliższą nam wspólnotę, czyli rodzinę. Możemy naprawdę się do siebie zbliżyć. Pamiętajmy też o najstarszych członkach naszego rodu. Wspomagajmy ich w tym, czego nie powinni dziś robić, oraz dzielmy się życzliwym słowem i uśmiechem. Niech wspólnota kwitnie.