Wielu to może zdziwić, ale, tak naprawdę, w seminarium wakacji nie ma. Oczywiście jest przerwa w zajęciach, jak na każdych studiach wyższych, jednak letnie miesiące alumni wykorzystują na różne aktywności: uczestniczą w rekolekcjach, m.in. oazowych, jako animatorzy, pielgrzymują na Jasną Górę, odbywają praktyki oraz mają dyżury w seminarium. Stare mury uczelni wymagają ciągłe troski. W sierpniu w gmachu WSD odświeżone zostały furta i zakrystia, wyremontowana scena w auli, odmalowane pralnia, długi korytarz i łącząca piętra przestronna klatka schodowa.

Prace te wykonali własnymi siłami klerycy z pomocą osób im towarzyszących. Poświęcili na to swój wolny czas i dołożyli wszelkich starań, aby efekt był jak najlepszy. Seminarium utrzymuje się tylko ze zbieranych w parafiach ofiar wiernych. Tym razem farby i inne niezbędne podczas remontu materiały przekazały życzliwe osoby z Kwidzyna. Właściwy remont trwał ponad trzy tygodnie.

– Czasami śmiejemy się, ile trzeba się nauczyć, żeby tym księdzem zostać. Rozpoczynając seminarium, bardzo często nie mamy żadnego doświadczenia. Wakacje są czasem jego zdobywania, przygotowanie do kapłaństwa bardzo różnie wygląda, to nie tylko formacja duchowa – mówi kl. Kacper. Seminarium to dla kleryków ich wspólny dom, bo przecież w nim spędzają większość czasu. – Każdy przecież ma obowiązek dbać o swój dom. Ten remont był również nauką cierpliwości i jednym ze sposobów rozwijania formacji ludzkiej – zapewnia kl. Kamil Budek.

Wyższe Seminarium Duchowne w Elblągu to miejsce szczególne, w którym studenci spontanicznie podejmują różne wysiłki, troszcząc się o wspólne dobro. Wykonane kosztem wakacyjnego wypoczynku dzieło może zaprocentować w życiu przyszłych księży lepszym zrozumieniem ludzi ciężkiej, codziennej pracy . Jednocześnie stanowi formę podziękowania dla tych wszystkich, którzy w różny sposób wspierają diecezjalne seminarium, a tym samym umożliwiają jego funkcjonowanie.