Pątnicy z Gdańska przybyli do sanktuarium bł. Doroty w Mątowach Wielkich już ósmy rok z rzędu.

– Jesteśmy bardzo szczęśliwi, że gospodarze, pomimo panującej sytuacji, przyjmują nas na noclegi i przygotowują dla nas posiłki – mówił ks. Krzysztof Ławrukajtis, przewodnik pielgrzymki. – To wszystko pokazuje, że jest w nas ta otwartość i wszyscy pragniemy relacji oraz spotkania – dodaje. – To także dla nas ogromna radość, że możemy przyjmować pątników, a później także spotkać się z nimi na wspólnej Eucharystii w Mątowach Wielkich – zapewnia ks. Krzysztof Kaoka, proboszcz parafii w Kończewicach, gdzie m.in. wypoczywali pielgrzymi. Także ks. Ławrukajtis podkreśla fakt, że pielgrzymka łączy dwie diecezje – gdańską i elbląską. – Łączy nas bardzo wiele, a postać bł. Doroty jest jednym z tych czynników. Mieliśmy przecież ponadto przez ostatnie pół roku „wspólnego” biskupa – uśmiecha się, nawiązując do tego, że bp Jacek Jezierski od sierpnia 2020 r. do marca 2021 r. był administratorem apostolskim „sede vacante” archidiecezji gdańskiej. Jak dodaje przewodnik pielgrzymki, ta wspólnota jest odczuwalna w czasie całej drogi. Choć uczestnicy wędrówki w przeważającej części wywodzą się z terenów archidiecezji gdańskiej, to trasę tę przemierzają także osoby z diecezji elbląskiej, jak m.in. grupa młodzieży z Jeziernika. – Wymieniamy się naszymi doświadczeniami, spostrzeżeniami czy przemyśleniami na temat patronki Pomorza, i to sprowadza nas do wspólnego mianownika, jakim jest miłość do Pana Jezusa – opowiada ks. Ławrukajtis. Tegoroczna wędrówka odbywała się pod hasłem: „Powrót”. – Mówimy nie tylko o powrocie do normalnego życia, ale też o powrocie do Pana Jezusa, do modlitwy, do relacji z Nim. A przewodnikiem w tym powrocie jest dla nas jak zawsze bł. Dorota – podsumowuje kapłan.