W piątek 18 lutego minęła 70. rocznica rozpoczęcia procesu w tzw. sprawie elbląskiej. Był to proces 9 elblążan, bezpodstawnie oskarżonych o szpiegostwo i podpalenie w nocy z 16 na 17 lipca 1949 r. hali turbinowej Zakładów Mechanicznych im. gen. Świerczewskiego.

– Proces trwał 4 dni, ogłoszono 3 wyroki śmierci, które zostały potem utrzymane i przez prawie dwa lata – rok, osiem miesięcy i dziewiętnaście dni – te trzy osoby przebywały w celi śmierci – przypomina Grażyna Wosińska, autorka książek i artykułów o tzw. sprawie elbląskiej. Jak tłumaczy, jedynymi dowodami w sprawie były wymuszone torturami zeznania oskarżonych. Wyrok śmierci zapadł 22 lutego 1952 r. wobec Jeana Bastarda, Andrzeja Skrzesińskiego i Alojzego Janasiewicza. Pozostałe osoby skazane zostały na wieloletnie więzienie. Ostatecznie, dzięki staraniom ambasadora Francji i polepszeniu stosunków Warszawy i Paryża, Rada Państwa skorzystała z prawa łaski, a to oznaczało, że wyroków śmierci nie wykonano. Grażyna Wosińska wydarzenia sprzed ponad 70 lat opisała w książce „Pożar i szpiedzy”. Przypomniała w niej, że nie były to jedyne wyroki, w sprawach odpryskowych skazano ponad 30 osób. Bezpieka aresztowała ponad 220 elblążan, prześladowała ponad tysiąc. W czasie piątkowych uroczystości rocznicowych pod pomnikiem Ofiar Sprawy Elbląskiej złożyli kwiaty oraz zapalili znicze uczniowie elbląskich szkół oraz delegacja Instytutu Pamięci Narodowej.