O tym, jak wyglądała podziemna działalność drukarska w Polsce czasów stanu wojennego i schyłkowego komunizmu, opowiadał 27 lipca w Elblągu działacz Solidarności Leszek Jaranowski. Były opozycjonista mówił o swoich doświadczeniach z drukowaniem i kolportażem niezależnych wydawnictw w latach 80. XX wieku, podczas spotkania zorganizowanego przez Bibliotekę Elbląską.

Jak wyjaśniał, początki tego procesu były bardzo trudne, ponieważ działacze niezależnych związków zawodowych wszystkiego musieli uczyć się sami. - Nikt z nas tak naprawdę nie był drukarzem, nikt nie miał tej wiedzy. Zaczynaliśmy kombinować - krok po kroku, z tygodnia na tydzień nabieraliśmy wiedzy i wprawy. Ktoś się podpytał, ktoś się czegoś dowiedział. Nie było żadnych podręczników, które objaśniałyby tę wiedzę - opowiadał.

L. Jaranowski wspominał także m.in. o tym, że pierwsza gazeta podziemna w Elblągu w tamtym czasie pisana była odręcznie. - I na początku właśnie tak siermiężnie w całym kraju, ale powoli rozwijaliśmy naszą technikę - dodał. Dopiero po pół roku pojawiły się w naszym mieście egzemplarze prasy pisanej na maszynie.

Opozycjonista zwrócił uwagę, że w porównaniu z dzisiejszymi czasami drukowanie było zdecydowanie bardziej skomplikowane. Jednak mimo to udawało mu się drukować ok. 4500 egzemplarzy „Biuletynu Informacyjnego” w ok. 2,5 godziny, które poświęcał poza czasem swojej normalnej pracy.

Leszek Jaranowski był działaczem Solidarności od końca lat 70. Był kolporterem niezależnych wydawnictw, wielokrotnie zatrzymywanym i przesłuchiwanym. Współpracownik Pomarańczowej Alternatywy i współorganizator happeningów w latach 1987–1989. Członek Obywatelskiej Komisji Edukacji Narodowej, współzałożyciel stowarzyszenia Ruch Edukacji Narodowej. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009). Nadal zaangażowany jest w działalność edukacyjną na rzecz najnowszej historii Polski.