W maju w wielu miejscowościach - nie tylko na wsiach, ale i w miastach - wierni spotykają się przy przydrożnych kapliczkach i krzyżach, śpiewając: „Chwalcie, łąki umajone” i modląc się słowami Litanii Loretańskiej do Najświętszej Maryi Panny.

Żeby u Matki Bożej było ładnie

W samym Tolkmicku takich miejsc jest dziewięć. Czciciele Maryi, by uczestniczyć w tradycyjnym nabożeństwie majowym, gromadzą się tam w kolejne poniedziałkowe i środowe wieczory. Wiosną rodziny, na gruntach których stoją te kapliczki, krzyże, bądź mieszkańcy okolicznych domów, odnawiają je, przyozdabiają kwiatami.

Nabożeństwa odbywają się niezależnie od pogody, choć wiadomo - kiedy jest deszczowo, trwa ono krócej niż w ciepłe wieczory. W modlitwie uczestniczą osoby w każdym wieku - przychodzą młodzi, rodziny z dziećmi, osoby w średnim wieku i starsi. Udział bierze także kapłan z parafii. - Ludzie potrzebują takich nabożeństw na świeżym powietrzu, przychodzą na nie z potrzeby serca. Niektórzy najpierw uczestniczą w nabożeństwie w kościele o 17.30, a później jeszcze idą czy jadą pod kapliczkę - wyjaśnia ks. Józef Grochowski, proboszcz parafii św. Jakuba Apostoła w Tolkmicku.

W ubiegłym roku w Tolkmicku przy szlaku Green Velo powstała kolejna kapliczka. Wybudowali ją na swojej działce Wiesława i Roman Koziołowie. Figurę otrzymali od księdza proboszcza. Pani Wiesława sprawdziła, że to Matka Boża Róża Duchowna. - Przy tej kapliczce można usiąść, by pomedytować, pomodlić się albo po prostu odpocząć. Czasami zatrzymują się przy niej rodziny z dziećmi. W ubiegłym roku pewien turysta... rozbił tam nawet namiot - opowiada pani Wiesława.

Kobieta zaznacza, że zawsze chciała, żeby w tamtym miejscu powstała kapliczka. Sama często przy niej bywa, dba, żeby „u Matki Bożej było ładnie”. - To jest urokliwe miejsce, wielu osobom się podoba. Kapliczka jest tuż przy drodze, pod kasztanowcem. Ludzie potrzebują zakątków, w których mogliby przysiąść, chwilę się zastanowić, odpocząć, przestać wciąż gdzieś gonić - dodaje.